Smá þekking

 slóðum Valpolicella

 

Valpolicella er landsvæði hinna miklu Verónavína. Valpolicella DOC (upprunavottað landsvæði), teygir sig frá hæðunum norður af Veróna (þ.á.m. Valpolicella) og nær til Valpantena í vestri og dalanna Valle di Mezzane og Val d´Illasi í austri. Nálægðin við Gardavatn og hið ferska golukennda loft sem berst frá Lessini-fjöllunum í norðri sameinast um að skapar sérstaklega hentugt loftslag (pedoclimatic) og aðstæður til vínræktunar og eins til ræktunar bæði ólífutrjáa og kirsuberjatrjáa. Valpolicella Classico vínið er framleitt í elsta hluta svæðisins, s.s. í Le Valli di Negrar-dölunum, Marano og Fumane þar sem hæð yfir sjávarmáli er frá 70-400 m. Vínin eru búin til úr þrúgunum Corvina veronese, Rondinella og Molinella og stundum er eftirfarandi þrúgum blandað saman við: Rossignola, Negrara, Corvinone. Úr þessari blöndu verða til vín með góðan strúktúr, kraftmikil og í góðu jafnvægi (stundum smákeimur af beiskum möndlum), sem greinast svo í eftirfarandi formgerðir: Valpolicella, classico o superiore og Recioto della Valpolicella (classico eða freyðivín "spumante"). Hér er um að ræða vín sem hvort um sig hafa sín sérkenni og sem eru framleidd hvor á sinn hátt. Amarone (eitt dýrasta og mest metna vín á Ítalíu) er t.d.  þurrt vín sem unnið er úr sérvöldum Valpolicellaberjum "orechiette" (eyrum á vínberjaklasanum). Þetta eru berin sem fá á sig mesta sól og eru því sætust, greinarnar utan á klasanum eru skorin frá og berin þurrkuð á stramottum í sólinni og svo pressuð. Slík ber eru kölluð "uva appassita" og þetta er aðferð sem notuð er til a búa til sæt vín, en Recioto della Valpolicella er einmitt sætvín sem tilvalið er með eftirréttum, ólíkt Amarone, þó svo um sömu ber sé að ræða, en aðferðin við Recioto er svo á endanum önnur og er hér um "vino passito" að ræða. Amarone er með hátt alkohólmagn (að meðaltali 14 gráður).